Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή τις πρόσφατες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα που προώθησε η κυβέρνηση. Προσωπικά θεωρώ πως κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, όσον αφορά στις αλλαγές και τις συγχωνεύσεις μαθημάτων και το σύστημα των ερευνητικών εργασιών. Παρόλα αυτά είμαι της άποψης πως οι αλλαγές αυτές στερούνται φαντασίας και πως αδυνατούν να ξεφύγουν από τα στενά όρια του εκπαιδευτικού μονότονου υλικού που ισχύει μέχρι και σήμερα. Επιπλέον αποτυγχάνουν να κάνουν πράξη τον πολυπόθητο εκσυγχρονισμό όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων και τον εναρμονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος με τη βάση αξιών που θα πρεπε να διακατέχει μία ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα. Αυτό που εννοώ είναι πως για να δούμε τι πρέπει να διδάξουμε τον αυριανό μαθητή (ξεκινώντας από το δημοτικό κιόλας), είναι ανάγκη να μην χάνουμε το στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη δημιουργία ενός νέου Έλληνα..του αυριανού Έλληνα πολίτη. Ένας πολίτης ο οποίος θα διέπεται από ηθική, από σεβασμό για το συνάνθρωπο και το περιβάλλον στο οποίο ζει, που θα διακατέχεται από συναισθήματα κοινωνικής αλληλεγγύης και εθνικής ομαδικότητας. Με λίγα λόγια είναι χρέος μας να εμφυσήσουμε στους απογόνους μας όσες ηθικές αξίες λείπουν από τη δικιά μας γενιά. Αυτό ακούγεται πού ρομαντικό και γενικό, αλλά πιστέψτε με μπορεί να επιτευχθεί σε βάθος χρόνου με το σχολείο μόνο αν ακολουθηθούν ορισμένα συγκεκριμένα βήματα. Οι παρακάτω προτάσεις είναι ενδεικτικές και μπορεί να μη φαίνονται ουσιαστικές και ριζοσπαστικές με τη συνηθισμένη έννοια, ωστόσο η εφαρμογή τους σε κράτη του εξωτερικού, κυρίως σε Σκανδιναβικές χώρες, αποδεικνύει την αποτελεσματικότητά τους. Οι βασικοί πυλώνες εκπαίδευσης και αξιών θα ήταν καλό να συνοψίζονται από τα παρακάτω:
1. Συνύπαρξή με τους συνανθρώπους μας ( η κατηγορία αυτή προβλέπει μαθήματα τα οποία προωθούν την κοινωνική και πολιτική αγωγή. Μερικοί τίτλοι μαθημάτων θα μπορούσαν να είναι "Οδική Συμπεριφορά και Συμβίωση" , "Περιβαλλοντική ανάπτυξη" και "Το νόημα της Αρχαιότητας", με το καθένα να προσπαθεί με το δικό του περιεχόμενο να καλλιεργήσει το σεβασμό απέναντι στον άλλο, δείχνοντας στο μαθητή πως μπορεί να βελτιώσει τις κοινωνικές του σχέσεις σε διάφορους τομείς της ζωής του).
2. Μακροζωία και Μεσογειακή Διατροφή ( η κατηγορία αυτή προωθεί την ιδέα της υγιεινής διατροφής και της εκμάθησης του διατροφικού πλούτου που προσφέρουν τα τοπικά προϊόντα. Επιμέρους στόχος είναι να καλλιεργηθεί η εκτίμηση προς τα προϊόντα που παράγει η Ελληνική γη και η παγκόσμια αξία τους).
3. Έρευνα και Τεχνολογία ( η κατηγορία αυτή αποσκοπεί στην δημιουργία κινήτρων και ερεθισμάτων στο μαθητή να μυηθεί στη σύγχρονη τεχνολογία στα διάφορα εργαστήρια και αίθουσες υπολογιστών του κάθε σχολείου από μικρή ηλικία, με σκοπό στο μέλλον να αποκτήσει η χώρα το δικό της εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την άμεση σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, ούτως ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο κατά το οποίο τα 'μυαλά' της χώρας να απορροφώνται από αγορές του εξωτερικού).
4. Τέχνη και Κουλτούρα ( η κατηγορία αυτή αφορά στην εικαστική και αισθητική καλλιέργεια του παιδιού μέσω της έκθεσής του σε όλες της μορφές της Τέχνης και τον πειραματισμό).
Σχόλια: βασικός παράγοντας του προτεινόμενου εκπαιδευτικού συστήματος είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ. Παρόλα αυτά στο δημοτικό κυρίως η γλώσσα, η αριθμητική, η ιστορία, η γεωγραφία και η ξένη γλώσσα εξακολουθούν να ορίζονται ως ο βασικός κορμός μαθημάτων. Κάτι εξίσου σημαντικό θεωρώ πως είναι η άμεση μείωση των σχολικών ωρών κατά μία με δύο ώρες την ημέρα. Γενικά, όλες οι παραπάνω προτάσεις αποτελούν επιγραμματικές μορφές λύσεων, των οποίων η αναλυτική παρουσίαση θα καθιστούσε την ανάγνωσή τους βαρετή και ανούσια σε αυτό το πρώιμο στάδιο.
