" Και πού να πας; ", " Σιγά μην αντέξεις! ", " Πού θα βρεις τέτοιο καιρό; " και άλλα τέτοια σχόλια είναι η αντίδραση εκείνων στους οποίους εκμυστηρεύομαι τη σκέψη μου αναζητήσω την τύχη μου σε κάποια χώρα του εξωτερικού, προς χάριν φυσικά της οικονομικής αποκατάστασης. Η χώρα μας ανέκαθεν ήταν ευλογημένη με ένα ήπιο κλίμα, μία απαράμιλλη φυσική ομορφιά και με μεσογειακά προϊόντα που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Όλα αυτά προσδίδουν στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων μία αίσθηση χαλαρότητας και ανεμελιάς και παρόλα τα προβλήματα που διαθέτουν κατά καιρούς, κάνουν τη ζωή πιο αισιόδοξη και υποφερτή. Τα δέχομαι όλα αυτά. Τα έχω ζήσει. ΩΣΤΟΣΟ..σας έχω νέα! Ο αθλητισμός νοσεί, η υγεία νοσεί, η καθημερινότητα νοσεί, η οικονομία νοσεί, η πολιτική νοσεί..η διαφθορά κυριαρχεί, η αδικία επικρατεί, η εγκληματικότητα κορυφώνεται, η ανεργία καλπάζει και το μέλλον χαντακώνεται. ο ήλιος και η θάλασσα της Ελλάδας δεν είναι πια και τόσο απαραίτητα για την ποιότητα ζωής και την ευημερία. Τώρα που το σκέφτομαι, ποτέ δεν ήταν...
